Dodatkowa instrukcja techniczna Ge Jrs04 jest przeznaczona dla użytkowników sprzętu GE Jrs04, aby pomóc im w uzyskaniu optymalnego wykorzystania urządzenia. Instrukcja zawiera szczegółowe informacje dotyczące konfiguracji i obsługi sprzętu, jak również wskazówki dotyczące zapobiegania i korygowania problemów z działaniem sprzętu. Instrukcja zawiera również informacje na temat przeglądów i konserwacji sprzętu, które należy wykonać w celu zachowania jego niezawodności. Dodatkowa instrukcja techniczna Ge Jrs04 może pomóc użytkownikom w optymalnym wykorzystaniu sprzętu i zapewnić bezproblemową eksploatację.
Ostatnia aktualizacja: Dodatkowa instrukcja techniczna Ge Jrs04
Instrukcja techniczna G-4 – standard techniczny w geodezji w Polsce, obowiązujący na podstawie rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 marca 1999 (Dz. U. Nr 30, poz. 297)[1], zbiór wytycznych dotyczących geodezyjnych pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych[2] wprowadzonych zarządzeniem Prezesa Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii z 28 czerwca 1979 w sprawie stosowania instrukcji technicznej "G-4 Pomiary sytuacyjne i wysokościowe"[3]. Ostatnim wydaniem jest wydanie III z 1988 opracowane w Instytucie Geodezji i Kartografii przez Apoloniusza Szejbę, Bogdana Grzechnika, Stefana Kacprzaka, Jana Kulkę, Henryka Musiatowicza zgodnie z zaleceniami Biura Rozwoju Nauki i Techniki Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii reprezentowanego przez Edwarda Jarosińskiego[2]. W związku z wprowadzeniem ustawy o infrastrukturze informacji przestrzennej z 4 marca 2010 roku, standardy techniczne jako przepisy wykonawcze zachowują moc do 8 czerwca 2012 roku[4].
Instrukcja G-4 zawiera ogólne zasady techniczne, obowiązujące przy wykonywaniu bezpośrednich i fotogrametrycznych[2]:
- pomiarów sytuacyjnych – zespołu czynności technicznych pozwalających na określenie kształtu, wielkości i wzajemnego położenia szczegółów terenowych, umożliwiających przedstawienie ich obrazów w rzucie prostokątnym na powierzchnię odniesienia,
- pomiarów wysokościowych – zespołu czynności technicznych pozwalających na określenie wysokości punktów względem przyjętego poziomu odniesienia i umożliwiających przedstawienie form ukształtowania terenu,
- pomiarów uzupełniających – zespołu czynności technicznych pozwalających na dostosowanie dokumentów geodezyjno-kartograficznych do ich zgodności z terenem w zakresie ustalonej dla nich treści,
służących do sporządzania aktualizacji mapy zasadniczej oraz map tematycznych.
Instrukcja G-4 określa m. in. [2]:
- prace przygotowawcze do wykonania pomiarów
- przedmiot pomiarów sytuacyjnych
- bezpośrednie pomiary
- fotogrametryczne pomiary
- zasady generalizacji konturów szczegółów terenowych
- przedmiot pomiarów wysokościowych
- bezpośrednie pomiary rzeźby terenu
- fotogrametryczne pomiary rzeźby terenu
- pomiary uzupełniające
- sytuacyjne
- wysokościowe
Stosowanie metod, narzędzi i materiałów nieprzewidzianych instrukcją G-4 jest dopuszczalne, a metod będących wynikiem postępu technicznego jest zalecane, pod warunkiem zachowania wymaganych dokładności opracowań wynikowych. Prace geodezyjne związane z podziemnym uzbrojeniem terenu regulują wytyczne techniczne G-4. 4.
Pierwsze wydanie instrukcji z 1979 zastąpiło wcześniejszą instrukcję techniczną C-IV "Geodezyjna inwentaryzacja uzbrojenia terenu"[5]. Ponadto straciły moc zarządzenia wprowadzające do stosowania[2]:
- instrukcję C-I "Pomiary sytuacyjne"[6]
- instrukcję B-VII "Pomiar rzeźby terenu"[7]
- instrukcję B-III "Poligonizacja techniczna. Część II. Wzory i przykłady"[8]
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Standardy techniczne dotyczące geodezji w Polsce
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dz. z 1999 r. nr 30, poz. 297
- ↑ a b c d e Instrukcja techniczna G-4. Warszawa: GUGiK, 1988.
- ↑ na podstawie art. 8 ust. 1 dekretu z 13 czerwca 1956 o państwowej służbie geodezyjnej i kartograficznej (Dz. nr 25, poz. 115) oraz zarządzenia nr 39 Ministra Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z 12 grudnia 1972 w sprawie uprawnień Prezesa Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii (Dz. Urz. GUGiK nr 8, poz. 32)
- ↑ Dz. z 2021 r. poz. 214
- ↑ wprowadzona zarządzeniem nr 8 Prezesa GUGiK z 7 czerwca 1974 (Dz. GUGiK Nr 4, poz. 26)
- ↑ wprowadzona zarządzeniem nr 20 Prezesa GUGiK z 11 lipca 1967 (Dz. GUGiK Nr 8, poz. 23)
- ↑ wprowadzona zarządzeniem nr 17 Prezesa GUGiK z 8 czerwca 1968 (Dz. GUGiK Nr 6, poz. 26)
- ↑ wprowadzona zarządzeniem nr 11 Prezesa GUGiK z 9 czerwca 1971 (Dz. GUGiK z 1972 r. Nr 8, poz. 36)
- p
- d
- e
Archiwum instrukcji i wytycznych
Instrukcje techniczne, które obowiązywały na podstawie rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 marca 1999 r. w sprawie standardów technicznych dotyczących geodezji, kartografii oraz krajowego systemu informacji o terenie (Dz. U. Nr 30, poz. 297)
- O-1 Ogólne zasady wykonywania prac geodezyjnych 1998, [starsze wydania: 1978]
- O-2 Ogólne zasady opracowania map dla celów gospodarczych 1987, [starsze wydania: O-3 Zasady kompletowania dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej 1992, [starsze wydania: 1985]
- O-4 Zasady prowadzenia państwowego zasobu geodezyjnego i kart. 1987, [starsze wydania: 1980]
- G-1 Pozioma osnowa geodezyjna 1986, [starsze wydania: G-2 Wysokościowa osnowa geodezyjna 1988, [starsze wydania: 1986, 1980]
- G-3 Geodezyjna obsługa inwestycji 1988, [starsze wydania: G-4 Pomiary sytuacyjne i wysokościowe 1988, [starsze wydania: 1979]
- G-7 Geodezyjna ewidencja sieci uzbrojenia terenu 1998
- K-1 Mapa zasadnicza 1987, [starsze wydania: K-1 Podstawowa mapa kraju 1995
- K-1 Mapa zasadnicza 1998
- K-2 Mapy topograficzne do celów gospodarczych 1980
- K-3 Mapy tematyczne 1984, [starsze wydania: 1980]
- G-2. 1 Podstawowa osnowa wysokościowa. pierwsze 1983
- G-3. 1 Osnowy realizacyjne 1987, [starsze wydania: 1983]
- [starsze wydania:
- G-4. 1 Pomiary sytuacyjne i wysokościowe metodami bezpośrednimi. 2007
- [starsze wydania: G-5. 4 Opracowanie dokumentacji wyjściowej do odnowienia ewidencji gruntów z zastosowaniem technologii fotogrametrycznych. pierwsze 1992
- K-1. 1 Metryka mapy zasadniczej. 1980
- , (+ wydanie pierwsze 1981)
- K-1/K-3. 10 Reprodukcja kartograficzna małonakładowa. Metody i technologie. pl/PrzepisyHistoryczne/Wytyczne/K-2. 1_Mapy_topograficzne_oprac_pierw_i_aktualiz_map_1985. ">K-2. 1 Mapy topograficzne. Opracowanie pierworysów i aktualizacja map w skalach 1:5000 i 1:10 000. 2_Mapy_topograficzne_oprac_czyst_map_5000_i_10000_1985. 2 Mapy topograficzne. Opracowanie czystorysów map w skalach 1:5000 i 1:10 000. 3_Sporzadzanie_map_fotograficznych_1983. 3 Sporządzanie map fotograficznych. pierwsze 1983
- K-2. 4 Metryka mapy topograficznej (1:5000, 1:10 000). 1980
- K-2. 5 Metryka mapy topograficznej (1:25 000, 1:50 000). 6 Metryka mapy topograficznej (1:100 000, 1:200 000, 1:500 000). 1980
- K-3. 1 Mapy społeczno-gospodarcze w skalach 1:5000, 1:10 000 i 1:25 000 (12 części). 2_Sporzadzanie_map_inz_gosp_zaklad_przem_met_stereo_1981. 2 Sporządzanie map inżynieryjno-gospodarczych zakładów przemysłowych metodą stereofotogrametryczną. 3_Mapa_przegladowa_uzbrojenia_terenu_wyd_III_1987. 3 Mapa przeglądowa uzbrojenia terenu 1987, [starsze wydania: GIS-3 Mapa Hydrograficzna Polski skala 1:50 000, w formie analogowej i numerycznej. 2005
- GIS-4 Mapa Sozologiczna Polski skala 1:50 000, w formie analogowej i numerycznej. 2005
Strony dostępne w domenie www. gov. pl mogą zawierać adresy skrzynek mailowych. Użytkownik korzystający z odnośnika będącego adresem e-mail zgadza się na przetwarzanie jego danych (adres e-mail oraz dobrowolnie podanych danych w wiadomości) w celu przesłania odpowiedzi na przesłane pytania.Szczegóły przetwarzania danych przez każdą z jednostek znajdują się w ich politykach przetwarzania danych osobowych.
Wszystkie treści publikowane w serwisie są udostępniane na licencji Creative Commons: uznanie autorstwa - użycie niekomercyjne - bez utworów zależnych 3. 0 Polska (CC BY-NC-ND 3. 0 PL), o ile nie jest to stwierdzone inaczej.
